มิยูกิที่รัก ตอนที่ 5 จดหมายฉบับสุดท้ายของมิยูกิ

รุ่งขึ้น เราไม่ได้ออกไปไหนเลย เราใช้ชีวิตกันเหมือนคู่ฮันนี่มูนที่เพิ่งแต่งงานกัน มีแต่ความหวานชื่นเรานั่งคุยนอนคุยกันถึงชีวิตของกันและกันอย่างไม่รู้เบื่อ

วันต่อมาเราไปวัดเบญจมบพิตร เสร็จแล้วไปถีบเรือในเขาดิน ตอนเย็นมานั่งเล่นที่สวนลุมพินี พอค่ำๆ เราก็กลับเข้าโรงแรม

อีกวันหนึ่งเราก็ขับรถไปบางแสน นั่งกินอาหารกันริมทะเล ผมยุให้เธอใส่ชุดว่ายน้ำลงเล่นน้ำทะเล แต่เธอบอกว่าเธอชอบดูทะเลมากกว่าเล่นน้ำทะเล เรากลับมาถึงโรงแรมตอนค่ำๆ

เราเหมือนคู่รักคู่หนึ่งซึ่งคบกันมานานเป็นปีๆ ทั้งที่เราเพิ่งพบกันแค่หกวัน ตอนสายวันที่เจ็ดเราไปหาซื้อของที่ประตูน้ำและห้างไทยไดมารู ราชดำริ แล้วก็กลับมาโรงแรมตอนบ่าย นัวเนียคลอเคลียกันตั้งแต่บ่ายจนถึงเช้าวันสุดท้ายที่มิยูกิจะอยู่ที่เมืองไทย

ตอนที่เราอาบน้ำให้กันและกันนั้น มิยูกิร้องไห้ออกมาเฉยๆ และกอดผมไว้ ไม่มีเสียงพูดใดจากเราสองคน สรรพเสียงทั้งโลกล้วนเงียบสงัด มีเพียงเสียงหัวใจของเราที่ร่ำร้องบอกต่อกัน ...ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ...

ผมไปส่งมิยูกิที่ดอนเมืองตอนสี่ทุ่ม เรากอดและหอมแก้มกันอย่างไม่ต้องอายใคร น้ำตาของผมคลอเบ้า ในขณะที่มิยูกิร้องไห้น้ำตาเป็นทางสองข้างแก้ม ผมเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าผมรักเธอมากกว่าที่ตัวเองรู้ หัวใจของผมหวิวๆ กลัวว่าจะไม่ได้พบกับเธออีก เราพูดลากันสองสามคำแล้วเธอก็เดินผ่าน ตม. เข้าไป ก่อนหันมาโบกมือลาให้ผมอย่างอาลัยอาวรณ์

ถ้าผมรู้ว่าการจากลาครั้งนั้นทุกข์ทรมานใจขนาดนี้ ผมจะไม่ยอมให้เธอพรากจากผมเลย

:: :: :: :: ::

ผมปาดน้ำตาและกลั้นก้อนสะอื้นในใจ ลายมือที่คุ้นตาเขียนอยู่บนกระดาษข้างหน้านี่เอง
  

ผมได้แต่ซบหน้าลงกับลายมือของเธอ....

:: :: :: :: ::

เขียนครั้งแรก www.oknation.net/blog/konto
วันศุกร์ ที่ 10 ตุลาคม 2551
มิยูกิที่รัก (5) จดหมายฉบับสุดท้ายของมิยูกิ
Posted by คนโทใส่น้ำ , ผู้อ่าน : 4019